Wieczny jak… paw
Ten elegant zwykle utożsamiany jest z dumą, próżnością i pychą. Tymczasem dla chrześcijan to symbol nieśmiertelności.
Anna Szadkowska
Popularność motywu pawia w sztuce chrześcijańskiej wywodzi się od starożytnych Greków, którzy wierzyli, że jego ciało nie rozkłada się po śmierci. Podziwiali też spektakularną, wiosenną odnowę jego pierzastej szaty. Pierwsi chrześcijanie, kojarząc to ze zmartwychwstaniem, uznali pawia za symbol wiecznego życia z Bogiem w niebie. Często był on przedstawiany z drzewem życia. Na sarkofagach i w malarstwie katakumbowym pawie pojawiały się obok jeleni i gołębi, pijąc ze studni życia lub rzek rajskich, wypływających spod krzyża Chrystusa. Tego typu wizerunki mamy też w diecezji gliwickiej. W 1949 roku antepedium ołtarza przedsoborowego w kościele św. Andrzeja w Zabrzu z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Pawła Kitty ozdobiono marmurową płaskorzeźbą.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.
W subskrypcji otrzymujesz
- Nieograniczony dostęp do:
- wszystkich wydań on-line tygodnika „Gość Niedzielny”
- wszystkich wydań on-line on-line magazynu „Gość Extra”
- wszystkich wydań on-line magazynu „Historia Kościoła”
- wszystkich wydań on-line miesięcznika „Mały Gość Niedzielny”
- wszystkich płatnych treści publikowanych w portalu gosc.pl.
- brak reklam na stronach;
- Niespodzianki od redakcji.
