Popularność motywu pawia w sztuce chrześcijańskiej wywodzi się od starożytnych Greków, którzy wierzyli, że jego ciało nie rozkłada się po śmierci. Podziwiali też spektakularną, wiosenną odnowę jego pierzastej szaty. Pierwsi chrześcijanie, kojarząc to ze zmartwychwstaniem, uznali pawia za symbol wiecznego życia z Bogiem w niebie. Często był on przedstawiany z drzewem życia. Na sarkofagach i w malarstwie katakumbowym pawie pojawiały się obok jeleni i gołębi, pijąc ze studni życia lub rzek rajskich, wypływających spod krzyża Chrystusa. Tego typu wizerunki mamy też w diecezji gliwickiej. W 1949 roku antepedium ołtarza przedsoborowego w kościele św. Andrzeja w Zabrzu z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Pawła Kitty ozdobiono marmurową płaskorzeźbą.