Łacińskie słowo porticus znaczy: kolumnada, kryte przejście. To otwarty ganek kolumnowy lub filarowy, czasem dwukondygnacyjny, poprzedzający główne wejście. Wieńczy go fronton, którego wewnętrzne pole, tzw. tympanon, bywa dekorowane. Ma funkcję reprezentacyjną i praktyczną: chroni elewację i ludzi przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi. Zakrólował jako istotny element fasady kościoła w epoce renesansu, gloryfikującej antyczne wzorce greckie i rzymskie. Reguły rządzące proporcjami portyku do dziś stanowią abecadło architektury.