Opisując zabytki sztuki nagrobnej znajdujące się w rudzkiej świątyni, nie sposób pominąć dwóch obiektów, które nie upamiętniają duchownych, tylko ludzi świeckich, mających zasadniczy wpływ na historię tutejszej siedziby konwentu cystersów. W perspektywie dziejowej epitafia tych postaci błyszczą niby wytworne, światowe klamry, pomiędzy którymi budowla, wypełniona obecnością mnichów, tętniła rytmem zakonnym.