Praktyka życia pustelniczego w Kościele sięga pierwszych wieków, kiedy chrześcijanie, którzy pragnęli „czegoś więcej”, udawali się na odosobnienie pustyni egipskiej czy syryjskiej, by prowadzić życie skupione na Bogu i walce z własnymi demonami. Na Górze Świętej Anny pierwszy pustelnik pojawił się na przełomie wieków XVII i XVIII, kilkadziesiąt lat po tym, jak przybyli tam zakonnicy.