Święta Apolonia zazwyczaj trzyma w dłoni wielkie obcęgi, w których tkwi ząb. To atrybut związany z jej śmiercią ok. 249 r., do której doszło za panowania rzymskiego cesarza Decjusza.
Właśnie po obcęgach z zębem łatwo rozpoznać wizerunek tej chrześcijanki, żyjącej na przełomie II/III w. w Aleksandrii w Egipcie. W bliskim nam kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sierakowicach Apolonia „kroczy” w korowodzie postaci na polichromii południowej ściany nawy. Tę mało znaną świętą przedstawiono także w kościele św. Mikołaja w Lublińcu, ale zupełnie inaczej.
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.