W toszeckim kościele św. Katarzyny Aleksandryjskiej znajduje się tabernakulum o niezwykłym bogactwie symboliki.
Uwagę zwraca przede wszystkim jego wyjątkowy kształt serca. Tego typu formy pojawiły się w sztuce sakralnej w XVII i XVIII w. jako wyraz kultu Serca Jezusowego, rozwijającego się w Kościele po objawieniach św. Małgorzaty Alacoque. Najbardziej rozpowszechniły się w monstrancjach w miejscu na Hostię (reservaculum). Wygląd serca przybierały nawet całe ołtarze. Jednak tabernakulum w tym kształcie to rzadkość. Toszeckie powstało ok. 1762 roku jako uzupełnienie ołtarza głównego dłuta rzeźbiarza Macieja Weiss- manna z Frydka (1715). Jego zasadniczy kształt sześcianu z wolutami na narożnikach został zatarty przez zastąpienie prostej ścianki frontowej dużym plastycznym sercem z płomieniem. Pokrywa ją ryta dekoracja przedstawiająca winną latorośl z owocami.
Subskrybuj i ciesz się nieograniczonym dostępem do wszystkich treści