Módlcie się za tych, którzy dzisiaj odpowiadają na wezwanie Chrystusa przez posługę Kościoła. Niech ten dzień dzisiejszy wzmocni nasze omdlałe ręce i nie zawsze jasne perspektywy, które przed nami się otwierają – prosił w słowie wprowadzenia bp Jan Kopiec. W homilii nawiązał do wizji proroka Izajasza, odnosząc ją do obecnej sytuacji i istoty posługi kapłana. – Chcielibyśmy szczęścia i radości, i uśmiechu, a wiemy, że życie między nami zostawia bardzo wiele do życzenia. Wiele jest łez, płaczu, narzekania, niekiedy przeklinania złych ludzi, od których tyle krzywdy doznaliśmy. To wszystko jest zbyt mocno obecne w nas. Ale musi być jednak jakieś lekarstwo na to! Musi być jakiś sposób, by nas z tego wyrwać – mówił.