W Śląskim Centrum Chorób Serca w Zabrzu odbyła się sesja etyczna inaugurująca konferencję kardiologiczną.
Wobec coraz większych możliwości technologicznych medycyny pojawia się też pytanie o moment zaprzestania leczenia. I tutaj odpowiedzią również jest uwzględnienie jakości życia pacjenta.
Uczestnicy sesji zgadzali się co do konieczności budowania modelu zintegrowanej opieki kardiologicznej i paliatywnej, której podstawą jest dobra i otwarta komunikacja, przede wszystkim z pacjentem. Wymagająca uwagi, ale również czasu, o co, niestety, w obecnym systemie trudno.
Drugim głosem w ramach tego tematu było wystąpienie prof. Małgorzaty Krajnik, specjalisty chorób wewnętrznych medycyny paliatywnej z Collegium Medicum w Bydgoszczy Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, która jest też prezesem Polskiego Towarzystwa Opieki Duchowej w Medycynie. Mówiła o znaczeniu konsultacji medycyny paliatywnej w szpitalu jako pomocy dla lekarzy oddziałów intensywnego nadzoru. Jak zaznaczyła, to zintegrowanie działań powinno mieć miejsce od samego początku hospitalizacji. Zauważyła, że w Polsce jesteśmy na początku drogi tworzenia takiego modelu. W swoim wystąpieniu pokazała przykłady z innych krajów, głównie amerykańskie i brytyjskie.
Z kolei ks. dr hab. Andrzej Muszala z Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie przedstawił bioetyczne dylematy w opiece nad pacjentem z niewydolnością serca.
Część poświęconą etyce zakończył panel dyskusyjny. Po niej zaplanowana została sesja prawna nt. regulacji dotyczących medycznych badań naukowych w kontekście wyzwań prawno-etycznych.
XXVI Międzynarodowa Konferencja Kardiologiczna „Postępy w rozpoznawaniu i leczeniu chorób serca, płuc i naczyń” odbywa się w zabrzańskim Multikinie. W tym roku przebiega pod hasłem: „Od wytycznych i nowych technologii do codziennej praktyki klinicznej”. Odbędą się też po raz dwudziesty warsztaty kardiologii inwazyjnej i po raz trzeci warsztaty echokardiografii.