W tym roku mija 20 lat od czasu, odkąd ojca Adama nie ma wśród parafian. – Zawsze blisko ludzi, tak serdeczny i swojski, nie odczuwało się przy nim żadnego dystansu – zgodnie wspominają mieszkańcy dzielnicy. Znany był z tego, że często przemieszczał się na rowerze. Rowerem przez parafię i – chciałoby się dokończyć – rowerem przez świat, ale jak parafia, tak i parafianie byli dla o. Adama całym światem. Rowerowe podróże to zdecydowanie znak rozpoznawczy jego codzienności. Nie było zaskoczeniem spotkanie go w drodze do pracy czy na zakupy – zawsze przystanął, przywitał się porozmawiał.