Każdy, kto odwiedzał Kurię Diecezjalną w Gliwicach, mijał kościół parafii św. Michała Archanioła. I chociaż cały budynek został poświęcony w 1932 r., otrzymując nazwę „Albertinum” − na cześć św. Alberta Wielkiego, to dopiero w niedzielę 12 listopada poświęcenia doczekał się sam kościół. Funkcjonująca dotąd nazwa „kościół św. Michała” była jedynie potoczna i pochodziła od wezwania parafii. Natomiast poświęcając świątynię, bp Jan Kopiec zachował oryginalne wezwanie i odtąd jest to kościół pw. św. Alberta Wielkiego. W homilii biskup zauważył, że „dla wielu mogło być zaskoczeniem, dlaczego kościół, który służy od 85 lat, dopiero teraz poświęcamy”.

– Dziękujemy naszym poprzednikom, że zbudowali ten dom. Najpierw jako kaplicę dla młodych ludzi szkolących się w tym budynku, a potem jako przymusową lokalizację, gdzie dwie parafie znalazły swoje miejsce. Dzisiaj my prosimy Boga, by to miejsce natchnął – mówił w kazaniu, nawiązując do historii budynku. Podczas uroczystości bp Kopiec namaścił też 12 krzyży konsekracyjnych umieszczonych w bocznych ścianach świątyni oraz ołtarz, w którym zostały złożone relikwie świętych męczenników Loetusa i Felicissimy.

Proboszcz parafii ks. Henryk Gerlic na początku Mszy św. wyjaśnił, że decyzja o poświęceniu kościoła zapadła po wykonaniu nowego wystroju prezbiterium wraz z ołtarzem oraz spełnieniu wymagań określonych przepisami liturgicznymi i kanonicznymi.