Przejeżdżając przez Miasteczko Śląskie, trudno nie zauważyć stojącego przy głównej drodze zabytkowego kościółka. Właśnie mija 350 lat od jego wybudowania. Zza niego wyłania się wieża nowego, który stanął w pierwszych latach XX wieku. – To jest nasza perełka – mówi Marek Kaleja o kościółku z sosnowego drewna, krytym modrzewiowym gontem. – Ten kościół opowiada. Żaden inny z tych, które znam, nie jest tak bogaty w inskrypcje jak nasz miasteczkowski. Na jego ścianach jest zapisane, kiedy położono fundamenty, kiedy była zaraza, jaką pogodę mieliśmy w XVII wieku... – wyjaśnia. Jest mieszkańcem Miasteczka Śląskiego, z zamiłowania zajmuje się lokalną historią. Prowadzi cykl spotkań „Posrebrzane dzieje” w Miejskim Ośrodku Kultury, w tym roku poświęcony głównie zabytkowemu kościołowi. O tym, jak interesujące to miejsce, świadczy fakt, że fotografowie, przygotowując dokumentację na te spotkania, wykonali ponad tysiąc zdjęć.

Miasto zbudowane na srebrze

– Co wiedzielibyśmy o historii Miasteczka, gdyby nie ten kościół? Wiele akt i kronik miejskich zniknęło, ratują nas kroniki parafialne – zauważa M. Kaleja. Początki miejscowości sięgają osady górniczej założonej tu w latach 30. XVI w., wtedy noszącej nazwę Żyglińskie Góry. Margrabia Jerzy Fryderyk Hohenzollern 23 kwietnia 1561 r. nadał jej prawa miejskie i herb. Było to w dniu św. Jerzego i na cześć jego imienia miasto nazwano Georgenberg. W herbie widnieje zabijający smoka święty, który do dziś patronuje miastu. Nazwa Miasteczko pojawiła się dopiero w XVII w., a dodatek „Śląskie” – w XX wieku. – Miasto, zbudowane na srebrze, fantastycznie się rozwijało. Nadano mu bardzo nowoczesne jak na ówczesne czasy prawa. Kresem tej świetności była wojna trzydziestoletnia, kiedy zostało kompletnie zniszczone – opowiada miłośnik historii. – Zresztą miasto kilkakrotnie traciło i odzyskiwało prawa miejskie, po raz ostatni w 1995 roku. Miasteczko Śląskie należało do parafii w Żyglinie. W 1664 r. mieszkańcy postanowili wybudować własny kościół. Zwrócono się o pozwolenie do kościelnych władz w Krakowie, bo Żyglin należał wtedy do diecezji krakowskiej. Prace rozpoczęły się w 1665 r., kościół stanął w następnym. Na belce tęczowej nad prezbiterium zapisana została data 23 października 1666 roku. A obok nazwiska jego budowniczych i fundatorów. Inskrypcja umieszczona na chórze informuje, że wykończony był w 1667 roku. Marek Kaleja prowadzi jeszcze za ołtarz główny, tam jest informacja o zarazie, która nawiedziła miejscowość na początku XVIII wieku.