Kim był?

„Zwyczajnym człowiekiem”, można by powiedzieć. A jednak padło w kazaniu sformułowanie: „był wielkim człowiekiem”. Słowa te wypowiedział jego wnuk, ks. Wojtek. - Dla mnie Dziadek był jak biblijny patriarcha, jak Abraham, jeszcze bardziej jak Jakub, który miał wiele dzieci. Dziadek zapoczątkował coś wielkiego - mówił.

- Co można powiedzieć o Dziadku? Miał prawdziwie epickie życie - to historia na książkę. Na pierwszym miejscu był Bóg, rodzina, a później wiele innych spraw, zaangażowań - w Ruch Światło-Życie, w sport, w teatr, w Spółdzielnię Mieszkaniową... Miał niezwykłe poczucie humoru. I opiekował się nami, wnukami. Zawsze był, gdy go potrzebowaliśmy - zaświadczył młody kapłan.

Opowiedział też o ostatnich dniach, chwilach życia Wilhelma. Ostatnimi słowami, jakie usłyszał od dziadka, i to kilka razy, było wyznanie: „Kocham Cię”. - Wszystkich przed pójściem do szpitala przeprosił i podziękował im. „Jeszcze nie czas” - mówiliśmy. On wiedział… On się żegnał. To była łaska. My też Cię, żegnamy Dziadku, ale nie na zawsze.

- Ty już zrozumiałeś i trwasz. A my kiedyś zrozumiemy, także dzięki Tobie. Amen - zakończył homilię, nawiązując do pierwszego czytania z Księgi Mądrości o duszach, które trwają w pokoju.

Kilka obrazów.

Symbolicznych nie tylko dla tej uroczystości, ale i dla całego życia rodziny państwa Iwaneckich.

Proszę spojrzeć na wybrane zdjęcia w poniższej galerii.

Zdjęcie 14. Pogrzebowa Eucharystia. Główny celebrans to syn zmarłego Wilhelma, ks. Andrzej. W jednej pionowej linii krzyż Chrystusa, tabernakulum, ks. Andrzej - syn i Wilhelm na dużym zdjęciu postawionym na trumnie. Ojciec żegnany przez syna kapłana.

Zdjęcie 1. Cmentarz. Chwile ostatniego pożegnania. Dłoń żony delikatnie dotyka zdjęcia męża. Na wieńcu wypisane słowa: „Z Panem Bogiem”. Do stojących blisko uczestników pogrzebu mówi: „Jestem pełna pokoju”.

Zdjęcie obok: Wnuk-kapłan z babcią Anną. Chwilę wcześniej można było usłyszeć inne jej słowa: „Będziemy dalej żyć dla Pana Boga”…

To ostatnie zdanie odnosi się do wszystkich: do Wilhelma, do jego żony, dzieci, wnuków, przyjaciół, znajomych. Wszystkich, którym godziny Eucharystii i pogrzebu - pożegnania Wilhelma Iwaneckiego przypomniały o tym, co najważniejsze w życiu.