O nawróceniu i praktykach pokutnych

Biskup gliwicki pisze, że świadomość słabości, częstych upadków, a nawet zejścia z właściwej drogi powinna mobilizować każdego do podjęcia wewnętrznego oczyszczenia, przywrócenia pierwotnego porządku, oderwania się od błędów i ciężarów pomyłek. Jako bolesny uznaje fakt, że od tylu wieków jesteśmy kierowani i formowani  zaproszeniem naszego Zbawiciela do roztropnego wkraczania na drogę nawrócenia i pokuty, a równocześnie każde pokolenie, i to każdego roku, musi na nowo być wzywane i uwrażliwiane na potrzebę tego wysiłku. Ale na szczęście dobry Bóg ciągle przypomina nam o sobie, byśmy sami nie zapomnieli o naszych problemach i zadaniach.

Bp Jan Kopiec nawiązuje w Liście do trwającego Roku Wiary i przywołuje słowa Benedykta XVI: „Nie możemy się zgodzić, aby sól zwietrzała [...] Musimy na nowo odkryć smak karmienia się Słowem Bożym wiernie przekazywanym przez Kościół i Chlebem życia, danymi jako wsparcie tym, którzy są Jego uczniami” (Porta fidei, 3). Zachęca też do szczerego rachunku sumienia i różnych wyrzeczeń wielkopostnych. „Oby nie były one tylko zewnętrzną postawą. Bo co znaczą praktyki bez ducha i wiary? Nie odsuwajmy się więc od częstego sięgania do Pisma Świętego, od ożywionego przeżywania nabożeństw Drogi Krzyżowej i Gorzkich Żali, nie omijajmy konfesjonałów, nie wstydźmy się wyciągnięcia ręki do zgody i słowa »przepraszam«, gdy skrzywdziliśmy bliźniego. Sposobów odnowienia siebie znajdziemy więcej. Zaangażujmy się szczerze w owocne spotkanie Chrystusa na naszej drodze życia”! – pisze biskup gliwicki. 

Pełny tekst listu znajduje się poniżej: