Każdy, kto w Zabrzu chciał sobie poradzić z problemem alkoholowym, musiał spotkać Kazimierza Speczyka. Trudno policzyć ludzi, którym pomógł
ks. Waldemar Packner
ks. Waldemar Packner
Śmiertelnie zakochany
Każde wystąpienie zaczyna zawsze tak samo: „Mam na imię Kazimierz, jestem alkoholikiem”...
Przestał pić 26 listopada 1992 roku o godz. 17. Nie miał żadnego cudownego olśnienia. Na stole leżało ostatnie 100 tys. zł, akurat na pół litra. – Nie byłem jednak w stanie iść do sklepu, aby je kupić. Latałem po sąsiadach, wszędzie widziałem ludzi, którzy chcieli mnie zabić. Wężem od pralki „dzwoniłem” do Toszka, aby mnie zabrali na detoks – wspomina ostatni dzień picia. Na odwyku znalazł się następnego dnia. Był to któryś z kolei detoks, tym razem ostatni.
Dziękujemy, że z nami jesteś
Masz subskrypcję? zaloguj się
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.
Subskrybuj i ciesz się nieograniczonym dostępem do wszystkich treści
Czytasz fragment artykułu
Subskrybuj i czytaj całość
już od 14,90 zł
Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI
1
/
1
oceń ten artykuł
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
