Jednym z cenniejszych zabytków w diecezji są unikatowe XVII-wieczne dekoracje malarskie w typie Biblii Pauperum, odrestaurowane na początku XXI w. w kilku drewnianych świątyniach: w Żernicy, Gliwicach-Ostropie i Sierakowicach. Tę ostatnią opisywano już wielokrotnie, nie sposób jej jednak pominąć, podążając szlakiem interesujących wizerunków pasyjnych. W sześciu kadrach Odwiedzając sierakowicki kościół św. Katarzyny Aleksandryjskiej, koniecznie należy spojrzeć w stronę chóru muzycznego. Sceny pasyjne zdobią bowiem jego balustradę jak filmowe kadry. Malowidła o bogatej kolorystyce i wyraźnym rysunku czernią wykonano w technice tłustej tempery, na bardzo jasnym, pierwotnie prawdopodobnie białym tle, bezpośrednio na surowych deskach. Wizerunki są charakterystyczne dla okresu budowy świątyni (1675 r.), kiedy w Kościele nie było jeszcze rozpowszechnione nabożeństwo Drogi Krzyżowej odprawiane przy znanych dziś 14 stacjach w formie obrazów lub rzeźb. Sześć scen chronologicznie prowadzi widza od chwili wyprowadzenia pojmanego Zbawiciela za potok Cedron aż po Jego ubiczowanie.