Florian, żołnierz i męczennik
W roku jubileuszowym podążamy szlakiem „Pielgrzymów Światła” ‒ wizerunków świętych i błogosławionych na witrażach diecezji gliwickiej.
Ten rzymski oficer oddał życie za wiarę 4 maja 304 r., podczas prześladowań chrześcijan za rządów Dioklecjana. Lokalny kult rozpoczął się w miejscu pochówku męczennika – St. Florian w Górnej Austrii (obok Linzu), skąd promieniował na coraz to nowe diecezje. Już od VIII w. Florian zaczął być uważany w Kościele za patrona chroniącego od żywiołu ognia oraz od wojny i powodzi. W 1436 r. biskup krakowski kard. Zbigniew Oleśnicki ustanowił go jednym z czterech głównych patronów Królestwa Polskiego, gdyż był to pierwszy święty, którego relikwie uroczyście sprowadzono w 1184 r. z Rzymu do Krakowa. Od XV w. znane są przedstawienia Floriana gaszącego wodą z wiadra płonący u jego stóp budynek, ale w Polsce szczególnie wiąże się to z cudownym ocaleniem kościoła św. Floriana i części krakowskiego Kleparza przed pożarem miasta w 1528 r. Malowane lub rzeźbione podobizny świętego ozdobiły z czasem wiele świątyń, trafiły też na kościelne okna.
Subskrybuj i ciesz się nieograniczonym dostępem do wszystkich treści
Czytasz fragment artykułu
Subskrybuj i czytaj całość
już od 14,90 zł
Poznaj pełną ofertę SUBSKRYPCJI
