Przyjaciel, Ojciec, Przewodnik - tak mówią o założycielu benedyktyńskiej wspólnoty z Biskupowa jego duchowe dzieci Zbigniew Dyszka

2m 37s

Za co Ci dziękuję, Ojcze… przejdź do galerii

O o. Ludwiku Mycielskim OSB z okazji złotego jubileuszu kapłaństwa mówi kilka spośród wielu związanych z nim osób.

04.04.2016 08:00GOSC.PL

dodane 04.04.2016 08:00

Ojciec, brat, towarzysz, przyjaciel

Małgorzata Turek, Zabrze

- Poznałam go na rekolekcjach Ruchu Focolari – Mariapoli, bardzo ważnych dla mnie; takich, na których poczułam, że Bóg jest moim Ojcem, z którym już nigdy nie zginę i wszystko przetrzymam. Kiedy myślę o Ojcu Ludwiku, dziękuję Opatrzności, że dane mi było spotkać go na mojej drodze. Przy nim zawsze czuję się jak w ramionach kochającego mnie Boga Ojca. On nie mówi wiele, raczej uśmiecha się i zawsze widzi pozytyw w tym drugim. Najczęściej dziękuje, za najmniejsze nawet drobiazgi. Kiedyś postawił mi pytanie: „Czy ty wiesz, że ten twój uśmiech może porywać ludzi do Boga?”. Nie tak dawno, kiedy widzieliśmy się w Biskupowie przy okazji spotkania młodzieży, znowu delikatna miłość o. Ludwika: „Aleś zrobiła dobrą robotę dla tych młodych chłopców, jacy oni byli tu szczęśliwi!”. A ja im tylko gotowałam... To prawda, że Bóg posługuje się ludźmi; o. Ludwik to prawdziwy Ojciec, Brat, Towarzysz, Przyjaciel. Piękna jest też jego miłość do św. Benedykta, którą możemy razem z nim przeżywać.

Zawsze po mojej stronie

Jolanta Kiełkowska, Gliwice

- Ojciec Ludwik to osoba, która przychodzi mi na myśl jako pierwsza, gdy chcę się podzielić radością, a zwłaszcza gdy szukam pocieszenia. Czuję, że jest zawsze po mojej stronie, nawet jeśli mówi mi rzeczy trudne – i dlatego -jestem je w stanie od niego przyjąć. Wiele razy się przekonałam, że trzeba go słuchać. Jest moim „ojcem duchowym”. Dawniej myślałam, że to ktoś, z kim rozmawiamy o ważnych dla nas sprawach, radzimy się, czasem spowiadamy. I tak też się dzieje, ale okazało się to dla mnie bardzo zaskakującą relacją miłości. Kocham go jak ojca i czuję się bardzo kochana jak dziecko - a dzieje się to wszystko w naszej wspólnej relacji z Jezusem, który jest między nami zgodnie ze swoją obietnicą: „Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18,20). Właśnie ta relacja pozwala mi przychodzić do Boga Ojca bez lęku i z ufnością.

Więcej na temat założyciela Klasztoru Zwiastowania w Biskupowie w papierowym GN (nr 14/2016 na niedzielę 3.04). Inne informacje o wspólnocie oraz lista publikacji o. Ludwika Mycielskiego na stronie: benedyktyni.org.

Przeczytaj także: Boży człowiek na ziemi

2 / 2