Oblacki kleryk pochodził z Lisowic, niedaleko Lublińca, a ochrzczony był w Lubecku. To wyjątkowa osoba, młody adept życia zakonnego, który postawił sobie jasny cel: „Chcę stać się świętym, niech mnie to kosztuje, ile chce”.

Ze Zgromadzeniem Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej związał się najpierw jako uczeń małego seminarium w Lublińcu, a następnie nowicjusz w Markowicach i kleryk seminarium w Krobi. Jego drogę do kapłaństwa przerwała II wojna światowa. Aresztowany przez gestapo 4 maja 1940 roku, przebywał w obozach koncentracyjnych w Szczeglinie k. Mogilna, Dachau i Mauthausen-Gusen, gdzie po ciężkich pracach w kamieniołomie zmarł z wycieńczenia 22 stycznia 1941 roku. Jego ciało zostało spalone w obozowym krematorium, a prochy znajdują się w imiennej urnie na cmentarzu w Steyr w Austrii. 27 listopada 2021 roku w Poznaniu oficjalnie rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny na etapie diecezjalnym. W rodzinnej miejscowości, gdzie nadal żyją jego krewni, odbywają się różne spotkania upamiętniające tę niezwykłą postać. Są to m.in. cykliczne Msze św., organizowane w kolejne rocznice urodzin (21 października) i śmierci (22 stycznia). W poniedziałek 23 stycznia Eucharystii przewodniczył ks. proboszcz Rafał Wyleżoł, wielki orędownik starań o beatyfikację, a kazanie przybliżające sylwetkę kleryka Alfonsa wygłosił o. Lucjan Osiecki OMI, wicepostulator procesu beatyfikacyjnego. Na czas liturgii wystawiono przy ołtarzu, obok wizerunku Matki Bożej, zamówiony we Wrocławiu portret kleryka, który w ręce trzyma swój dzienniczek duchowy. Na obrazie uwidoczniony został także numer obozowy. Po modlitwie odbyło się okolicznościowe spotkanie osób zaangażowanych w sprawę kleryka Mańki razem z Apostolatem Maryjnym.