Biskup gliwicki zauważa, że nasze adwentowe czuwanie „ogarnia nie tylko wymiar całego wszechświata, ale także konkretnego stworzenia w jego indywidualnej sytuacji”.

Napisał w liście m.in.: „Okres oczekiwania na przyjście Pana objawia każdego roku zmieniające się warunki toczącego się życia na całym świecie, kiedy powinniśmy odkrywać nowe impulsy, a przez to z nową energią poszukiwać sposobów pogłębiania naszego związku z przychodzącym do nas Zbawicielem. Tak postrzegamy z wdzięcznością wezwania Ojca Świętego Franciszka, by każdy wyznawca Chrystusa rozeznawał, w czym mógłby wzmocnić głoszenie Dobrej Nowiny w swoim środowisku”.

Przypomina, że papież zachęca do rozmowy o synodalnej aktywności i szukaniu nowych dróg docierania szczególnie do ludzi młodych; zatroskania o małżeństwo i rodzinę oraz „nie traci ani na moment żywej nadziei na nastanie pokoju, którego wyczekuje tyle narodów, z bliską nam Ukrainą na czele”.

Bp Jan Kopiec zawarł także kontekst diecezjalny tego nadchodzącego czasu. „Rozważając doniosłość nadchodzącego w naszym życiu Adwentu oraz mając świadomość odpowiedzialności przed Bogiem za moją posługę, wiem, że bieg mojego życia zbliża mnie osobiście do osiągnięcia 75. roku życia, z czym wiąże się dla Drogiej Diecezji Gliwickiej nominacja nowego Pasterza. Tę sprawę wielkiej wagi, Drodzy Współbracia Kapłani oraz Drodzy Diecezjanie, proszę pokornie o włączenie w adwentowe czuwania i kierowane do przychodzącego Zbawiciela prośby, by wraz z zesłaniem nam Zbawiciela, dla naszej diecezji posłał nowego, radosnego następcę Apostołów. Zapewniam całą wspólnotę o mojej łączności w duchu tęsknego oczekiwania na łaskawość Dobrego Boga dla nas wszystkich” – napisał biskup gliwicki.

Pełna treść listu na następnej stronie.

List pasterski Biskupa Gliwickiego na Adwent 2022 roku

Drodzy Współbracia w kapłańskim posługiwaniu,

Drodzy Diecezjanie!

Z Bożej łaskawości z nadzieją i miłością stajemy przed otwierającą się dla nas okazją na kolejne spotkanie z Chrystusem, Panem ludzkich dziejów i naszym Zbawicielem. Tym rytmem żyjemy, wznosimy do nieba nasze tęsknoty, spoglądamy z nową siłą na możliwości pomnażania dobra i pokoju we własnych sercach, a także w naszej ludzkiej wspólnocie z bliźnimi. Okres Adwentu, poprzedzający radosne przyjście na nasz ludzki świat Syna Bożego, przemawia do nas wyjaśnieniem, że na coś ważnego oczekujemy, czegoś się spodziewamy. To ogarnia nie tylko wymiar całego wszechświata, ale także konkretnego stworzenia w jego indywidualnej sytuacji. W każdym przypadku oczekiwanym uzasadnieniem ma być ożywienie naszego duchowego związku z naszym Panem i Zbawicielem, którego wysławiamy najpełniej jako Króla i Pana Wszechświata. On najpełniej wchodzi w dzieje świata, przez co jest obecny nieustannie w naszych myślach, tęsknotach i postawach zaufania, jakie kierują się z naszych ludzkich serc do Pana życia i śmierci. Tego wymiaru nie zdołamy pominąć, nawet przez odwracanie się ku przemijającym pragnieniom, chociażby nawet jednego z nas, bo w zakończeniu ziemskich dróg, na pewno spotkamy Jego dobrą twarz.

Okres oczekiwania na przyjście Pana objawia każdego roku zmieniające się warunki toczącego się życia na całym świecie, kiedy powinniśmy odkrywać nowe impulsy, a przez to z nową energią poszukiwać sposobów pogłębiania naszego związku z przychodzącym do nas Zbawicielem. Tak postrzegamy z wdzięcznością wezwania Ojca Świętego Franciszka, by każdy wyznawca Chrystusa rozeznawał, w czym mógłby wzmocnić głoszenie Dobrej Nowiny w swoim środowisku; papież zaprasza też nas, by w dyskusjach o synodalnej aktywności rozbudzać wymianę myśli, nowych dróg docierania do serc ludzkich, szczególnie ludzi młodych; nie brakuje papieżowi zatroskania, by przywrócić autentyczną wzniosłość małżeństwu i rodzinie, nie zapominając o uszlachetnianiu naszej ludzkiej godności; nie traci też papież ani na moment żywej nadziei na nastanie pokoju, którego wyczekuje tyle narodów, z bliską nam Ukrainą na czele. Z tego powodu, Drogie Siostry i Bracia Drodzy, z takimi oczekiwaniami całkiem świadomie przygotowujmy się do Świąt Narodzenia Pańskiego, by On, Bóg – który staje się Człowiekiem dla naszego dobra - pomógł nam dochodzić do pełnej prawdy. Niech więc ten nowy Adwent umocni nas w tej uczciwej pracy nad własnym odnowieniem, by Kościołowi Świętemu przydawać nowej radości w przekonaniu, że razem z Nowonarodzonym Synem Bożym, będziemy odnawiać świat.

Rozważając doniosłość nadchodzącego w naszym życiu Adwentu oraz mając świadomość odpowiedzialności przed Bogiem za moją posługę, wiem, że bieg mojego życia zbliża mnie osobiście do osiągnięcia 75. roku życia, z czym wiąże się dla Drogiej Diecezji Gliwickiej nominacja nowego Pasterza. Tę sprawę wielkiej wagi, Drodzy Współbracia Kapłani oraz Drodzy Diecezjanie, proszę pokornie o włączenie w adwentowe czuwania i kierowane do przychodzącego Zbawiciela prośby, by wraz z zesłaniem nam Zbawiciela, dla naszej diecezji posłał nowego, radosnego następcę Apostołów. Zapewniam całą wspólnotę o mojej łączności w duchu tęsknego oczekiwania na łaskawość Dobrego Boga dla nas wszystkich.

Na piękny czas przygotowania naszych serc oczekiwanemu Zbawicielowi Świata przesyłam najszczersze życzenia Bożego pokoju, co niech wzmacnia obfite Boże błogosławieństwo.

Wasz biskup

† Jan Kopiec

Gliwice, Pierwsza Niedziela Adwentu 2022 r.