Klaudia Cwołek: Od połowy października wiemy, że z powodu epidemii nie będzie kolędy w tradycyjnej formie. Ksiądz miał już taką sytuację w swojej parafii. Jakie to były okoliczności?

ks. Bernard Frank: Do poszukania innej formy zmusiła mnie konieczność związana z operacją krtani. W tym czasie miałem tylko jednego wikarego, więc nie było możliwości przejścia parafii choćby w połowie. Ogłosiłem więc, że kolędy nie będzie, przeprosiłem i zaprosiłem do kościoła na Mszę św. po specjalne błogosławieństwo. Przy okazji wyjaśniałem, że w ramach powszechnego kapłaństwa ludu Bożego każdy może pobłogosławić swoje mieszkanie. Przecież dawniej ludzie mieli u siebie kropielniczki z wodą święconą, której używali wychodząc na zewnątrz czy skrapiając nią mieszkanie przed dłuższym wyjazdem. Zrobiłem więc plan nabożeństw kolędowych na dwa tygodnie, które odbywały się po wieczornej Mszy św. z okolicznościowym kazaniem. Po końcowym błogosławieństwie prosiłem, żeby ludzie podchodzili parami i z księdzem wikarym rozdawaliśmy buteleczki z wodą święconą, kredę do opisania drzwi oraz modlitewnik rodzinny, do którego dołączyłem kartkę pocztową z wizerunkiem naszej szopki. Na odwrocie zamieszczona była modlitwa na poświęcenie domu z formułą błogosławieństwa, którą ksiądz odmawia podczas wizyty duszpasterskiej. Zachęcałem, żeby po odmówieniu tej modlitwy u siebie w domu pokropić ściany wodą święconą.