W tym roku mija 20 lat od czasu, odkąd ojca Adama nie ma wśród parafian. – Zawsze blisko ludzi, tak serdeczny i swojski, nie odczuwało się przy nim żadnego dystansu – zgodnie wspominają mieszkańcy dzielnicy. Znany był z tego, że często przemieszczał się na rowerze. Rowerem przez parafię i – chciałoby się dokończyć – rowerem przez świat, ale jak parafia, tak i parafianie byli dla o. Adama całym światem. Rowerowe podróże to zdecydowanie znak rozpoznawczy jego codzienności. Nie było zaskoczeniem spotkanie go w drodze do pracy czy na zakupy – zawsze przystanął, przywitał się porozmawiał.

Matczyne pocieszenie w stanie wojennym

Ojciec Adam, zanim przybył do Bytomia, był już dość rozpoznawalną postacią, zwłaszcza wśród ludzi pracy. W parafii św. Klemensa Dworzaka we Wrocławiu znany był z organizowania pomocy dla internowanych i represjonowanych oraz ich rodzin w trudnym czasie stanu wojennego. Od jego wprowadzenia został duszpasterzem „Solidarności”. Po czasie zyskał nawet miano „wrocławskiego Popiełuszki”.