O dramacie ekologicznym regionu na przestrzeni ostatnich kilkudziesięciu lat duchowni mówili przede wszystkim w trzech wymiarach: zniszczonej ziemi, zatrutej wody i skażonego powietrza. „Trzeba przeciwstawić się dzikiemu instynktowi niszczenia” – wołał 30 lat temu abp Damian Zimoń na kalwaryjskim wzgórzu. „Świat jest dziełem Bożym, pięknym i przez Niego umiłowanym. Dlatego i człowiek ma go miłować, traktować z szacunkiem i odpowiedzialnie” – mówił.

Niechlubny ranking

Kościół katowicki już w latach 80. minionego stulecia z niepokojem spoglądał na powiększające się hałdy, zagarniające coraz to nowsze tereny. „Są zmorą śląskiego krajobrazu” – ocenił abp Zimoń. Sytuację pogarszał fakt, że gwałtowna eksploatacja węgla skutkowała nie tylko licznymi szkodami górniczymi, ale także popękanymi domami, a nawet koniecznością przeprowadzki.