W rocznicę śmierci Jana Pawła II wierni, jak co roku, spotkali się pod krzyżem papieskim w Zabrzu (przewiezionym tu z ołtarza z gliwickiego lotniska, przygotowanego na pielgrzymkę papieża w 1999 roku). Uroczystości rozpoczęły się od Eucharystii, sprawowanej przez wstawiennictwo bł. Jana Pawła II. – Można by powiedzieć, że w karierze chrześcijańskiej doszedł najwyżej jak się da. Karierą chrześcijańską nie jest zostać papieżem, karierą chrześcijańską jest zostać świętym. To jest kariera nie tylko dla niego, ale dla Ciebie i mnie – mówił w homilii ks. Robert Potempa, wikary parafii św. Wojciecha. – Jan Paweł II Wielki znaczy Jan Paweł II na kolanach – dodał ks. Potempa, zachęcając wiernych do brania przykładu modlitwy z błogosławionego, a wkrótce świętego papieża. Po mszy świętej wierni mogli ucałować i oddać cześć relikwiom bł. Jana Pawła II.

Modlitwa różańcowa rozpoczęła się o godzinie 21. Przy krzyżu papieskim zebrali się ludzie z zapalonymi zniczami, które później złożyli w tym miejscu. – Oczywiście Jan Paweł II był wielkim sługą, do dziś widzę w swoim życiu owoce modlitwy przez jego wstawiennictwo – powiedziała Krystyna Nowak, która co miesiąc od 9 lat przychodzi pod krzyż papieski, by się modlić. – Jan Paweł II był człowiekiem nadzwyczajnym, człowiekiem moich czasów. Podziwiam go za to, że odbył tyle podróży, że nie bał się wyjść do przedstawicieli innych krajów i do młodych. Był człowiekiem, który niczego się nie bał – mówi z kolei Mateusz Posiłek, student pierwszego roku logistyki, który również przychodzi pod krzyż. Oprócz rocznicy śmierci, modlitwa w tym miejscu odbywa się także w pierwsze soboty miesiąca.

Spotkanie przy krzyżu papieskim zakończyło się odśpiewaniem „Barki”, a w godzinę śmierci Jana Pawła II, o 21.37, zabrzmiały dzwony.

Spotkanie rozpoczęło Dni Papieskie w Zabrzu, które potrwają do 28 kwietnia. Program dostępny jest w załączniku.