Kamień, który po rusza

Tekst i zdjęcia:
 Mira Fiutak


|

Gość Gliwicki 23/2012

publikacja 07.06.2012 00:00

Mozaika. – Odnosi się wrażenie, jakby była już w zamyśle pierwotnego projektanta świątyni, jakby od początku tak miało być – mówi Anna Szadkowska, diecezjalny konserwator zabytków.



Mozaika ma wysokość 8 metrów, a szerokość ponad 4,5 metra, ułożona została z marmurowych i granitowych kosteczek 
o boku 3 i 1,5 centymetra
 
Mozaika ma wysokość 8 metrów, a szerokość ponad 4,5 metra, ułożona została z marmurowych i granitowych kosteczek 
o boku 3 i 1,5 centymetra


Prezbiterium gliwickiego kościoła akademickiego – potocznie, chociaż błędnie, nazywanego kościołem św. Michała – wypełniła mozaika. Znajdujemy w niej odniesienia do historii tej wspólnoty i wyjaśnienia m.in. postaci św. Alberta Wielkiego, którego wezwanie nosi właśnie ta świątynia, a nie Michała, który z kolei patronuje parafii.
Praca nad mozaiką trwała od jesieni ubiegłego roku. Żeby w pełni wydobyć jej piękno, zmienione zostało oświetlenie kościoła i przeprowadzona krystalizacja posadzki, w której teraz odbija się jej obraz. 28 maja bp Jan Wieczorek pobłogosławił nową mozaikę w prezbiterium. – To miejsce naszego spotkania z Bogiem, miejsce rozważania naszej drogi do Niego – powiedział w czasie uroczystości o tym miejscu szczególnie dla niego ważnym: – Tu rozpoczynałem swoją drogę do kapłaństwa, tu zostałem powołany i tu wzrastałem.


Dostępna jest część treści. Chcesz więcej? Zaloguj się i rozpocznij subskrypcję.
Kup wydanie papierowe lub najnowsze e-wydanie.