Zmarł organista Wojciech Różak

Wojciech Różak, chociaż mieszkał na stałe w Szwajcarii, odwiedzał Gliwice. Szczególnie w czasie przygotowań i trwania festiwalu, którego ranga z edycji na edycję rosła.

- Festiwal wrósł w pejzaż nie tylko miasta i regionu, ale jest dziś jedną z mocniejszych tego typu imprez w kraju. Wymienia się go wśród pięciu wiodących festiwali organowych, obok tych w Gdańsku-Oliwie, Kamieniu Pomorskim, Leżajsku i Koszalinie - mówił przy okazji 25 edycji.

Zapraszał na festiwal zarówno znanych i uznanych organistów, jak i młodych muzyków. - Jest niezmiernie ważną rzeczą, żeby młodym adeptom sztuki, czyli studentom klas organów akademii muzycznych, stwarzać możliwość zaprezentowania się na międzynarodowej imprezie. To poważny krok, nazwałbym go nawet skokiem na głęboką wodę - wystąpić w towarzystwie najwybitniejszych organistów europejskich. Zazwyczaj są to profesorowie europejskich akademii muzycznych, którzy podkreślają, że na Zachodzie takie koncerty promocyjne są rzadkością - opowiadał.

Wojciech Różak urodził się w 1968 r. w Zabrzu. Dorastał w Gliwicach, zamiłowanie do muzyki wyniósł z rodzinnego domu, stawiając pierwsze „muzyczne” kroki pod okiem swojego ojca - organisty gliwickiej katedry.

Naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku czterech lat. W 1988 r. ukończył z wyróżnieniem Państwową Szkołę Muzyczną II stopnia w Gliwicach w klasie fortepianu Krystyny Moszyńskiej i w tym samym roku rozpoczął studia na Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach, w klasie organów prof. Juliana Gembalskiego, oraz na wydziale Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki.

W czasie studiów uczestniczył w licznych kursach interpretacji prowadzonych przez profesorów takich jak: Guy Bovet, Ulrik Spang-Hanssen, Lionel Rogg, Nicholas Danby. W 1990 r. odbył kurs mistrzowski pod kierunkiem prof. Herberta Tachezi w Graz. W 1991 r. otrzymał stypendium Ministra Kultury i Sztuki. W 1993 roku ukończył studia na obu kierunkach (organy - dyplom z wyróżnieniem).

W 2001 r. uzyskał dyplom Musikakademie der Stadt Basel - Schola Cantorum Basiliensis, gdzie w latach 1995-2001 odbywał studia podyplomowe w klasie organów i klawesynu prof. Jean-Claude Zehnder’a, a także w zakresie chorału gregoriańskiego, dawnych praktyk wykonawczych, oraz realizacji basso continuo (klasa Gottfrieda Bacha).

Artysta był laureatem międzynarodowych konkursów organowych im. J. P. Sweelincka w Gdańsku w 1992 r. oraz Muzyki Dawnej w Brugge (Belgia, 1994). Dwukrotnym laureatem dorocznej nagrody Prezydenta Miasta Gliwice (1994 i 2009) za działalność artystyczną i za wkład w rozwój kultury w mieście.

Od najmłodszych lat związany był z posługą organistowską, najpierw w Polsce, a następnie w Szwajcarii. Był organistą kościoła pielgrzymkowego Matki Bożej z Lourdes w Zurychu.

Regularnie występował z koncertami we wszystkich ważniejszych ośrodkach muzyki organowej w kraju i za granicą (Włochy, Austria, Finlandia, Szwajcaria, Słowacja, Niemcy, USA) zarówno jako solista, jak i kameralista. Współpracował z wieloma zespołami muzyki dawnej. Nagrywał dla Polskiego Radia, Telewizji Polskiej oraz Radia Słowackiego.

Był twórcą Międzynarodowego Festiwalu „Dni Muzyki Organowej” w Gliwicach i przez trzydzieści edycji jego dyrektorem naczelnym i artystycznym.

Za działalność artystyczną, upowszechnianie dóbr kultury oraz ochronę Dziedzictwa Narodowego otrzymał brązowy medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” przyznawany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Srebrny Krzyż Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, a także Odznakę Honorową za Zasługi dla Województwa Śląskiego.