Świątynia ta diametralnie zmieniła wygląd dzięki wielkiej ofiarności parafian i determinacji proboszcza, ks. Marcina Szabonia. Zmiany widać z zewnątrz – remont dachu i elewacji – i wewnątrz. Najbardziej spektakularne zaszły w prezbiterium, którego dotychczasowy wystrój znacząco wzbogaciła mozaika. Ołtarz główny po ukończonej w kwietniu br. konserwacji też prezentuje się wspaniale.

Przeobrażona świątynia

Wszystko jest efektem konsekwentnie realizowanej renowacji całego wnętrza. Pierwszym etapem było wykonanie nowej polichromii, poprzedzone badaniami odkrywkowymi, które ujawniły pierwotne dekoracje malarskie. Jako że kościół, sąsiadując z Odrą, nieraz doświadczył powodzi, malowidła zachowały się tylko śladowo. Dały jednak autorce projektu Katarzynie Harazin solidną podstawę do opracowania współczesnych dekoracji i wzorów szablonowych o kolorystyce inspirowanej oryginalnymi barwami. Malowanie wykonała firma BRAT-BOL z Rudy Śląskiej. Nowy element dekoracji prezbiterium – mozaika na sklepieniu, wyobrażająca błękit nieba ze złociście gorejącym słońcem – zjawił się w odpowiedzi na pragnienie parafian, by w ramach renowacji ubogacić wystrój świątyni. Żmudny proces układania ceramicznych płytek, z których składa się kompozycja, odbywał się w pracowni Galerii „Stalowe Anioły” w Bytomiu, gdzie autorki: Katarzyna Sokołowska i Magdalena Wichrowska-Tomal wykonały poszczególne jej fragmenty, odpowiadające wycinkom sfery czaszy sklepienia. Dziełem artystek jest też napis na tęczy: „Jezu cichy i pokornego serca” i symbol Serca Pana Jezusa na balustradzie chóru – wszystko w technice mozaiki.

W oryginalnej odsłonie

Konserwację ołtarza w latach 2022–2023 zrealizowała firma Gratia Artis Konserwacja Dzieł Sztuki Stanisław Makara z Lubaczowa. Obiekt był kilkakrotnie przemalowany farbą olejną, a struktura drewna tak silnie osłabiona wskutek zalania (podczas powodzi w świątyni było ponad metr wody!), że ingerencja konserwatorska nadeszła w samą porę. W trakcie prac zrekonstruowano mazerunek (inaczej: fladrunek, technika zdobnicza polegająca na malowaniu deseniu imitującego słoje widoczne na przekroju drewna) na elementach szafy ołtarzowej. Odtworzono też ornamenty szablonowe zaplecków nisz z adorującymi aniołami, kolorystykę wnęk (ultramaryna) i gzymsów (czerwień) oraz złocenia. W połączeniu z promieniejącą mozaiką w sklepieniu odrestaurowany ołtarz tworzy dziś wspaniałą oprawę dla obrazu Patrona parafii.

Autorka jest konserwatorem zabytków diecezji gliwickiej