Matko pięknej miłości!

 Największą miłością Twego życia był Jezus. Gdy był dziecięciem tuliłaś Go w objęciach. Później czuwałaś przy Nim, gdy był dorastającym młodzieńcem, który pod twoim matczynym wejrzeniem wzrastał w latach, w łasce u Boga i ludzi. Rozważałaś w swoim sercu wszystko, co dotyczyło życia Jezusa. Dzisiaj zatem, przed wizerunkiem Matki z Bożym Dziecięciem pragnę gorąco powierzyć i zawierzyć Tobie wszystkie dzieci i całą młodzież naszej diecezji, by i oni wzrastali w klimacie miłości rodziców, nabierali mocy w łasce, stawali się wartościowymi ludźmi w oparciu o wartości chrześcijańskie. W zadaniach wychowawczych wspieraj nauczycieli i katechetów, którzy pomagają rodzicom nieść odpowiedzialność za prawidłowy rozwój ludzi młodych.

Opiekunko śląskiego ludu, Matko Sprawiedliwości i Miłości Społecznej!

 Śląsk to ziemia ludzi ciężkiej pracy, jakże trudnej i często niebezpiecznej tak, jak praca górników. Również Twoja rodzina w Nazarecie żyła z pracy własnych rąk. W szacunku dla pracy wychowywałaś Jezusa. I Jego ręce były posiniaczone i poranione ciężką pracą cieśli. Tymi dłońmi błogosławił dzieci, kładł je na chorych, w te ręce brał chleb, aby się nim dzielić. W pełni rozumiał sens i wartość pracy dla człowieka, który jest współpracownikiem Boga w dziele stworzenia. Pracę traktował jako służbę Bogu i ludziom. I rozumiał ludzi pracy, gdy zapraszał ich do siebie słowami: “Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię”.

Maryjo, prowadź  do Twego Syna ludzi ciężkiej pracy, pokazuj im drogę do Niego, otaczaj czułą opieką w trudach i znojach, chroń od niebezpieczeństw.

Matko Pomocy Nieustającej!

W szczególny sposób zawierzam Ci tych, z którymi Twój Syn najbardziej się utożsamia i odnosi do siebie to, co dla nich czynimy. Nazywa ich swoimi najmniejszymi braćmi. Proszę za chorych, posuniętych w latach, żyjących w niedostatku, bezdomnych, zmuszonych przez wojnę do opuszczenia swego domu i swego kraju, pozbawionych wolności. Pomagaj im, budząc w naszych sercach wolę i radość niesienia pomocy będącym w potrzebie. Niech doznając wsparcia i pomocy ze strony dobrych i szlachetnych ludzi, widzą w tym Twoją matczyną dłoń i Twoją troskę o nich.

Bogurodzico Maryjo, Matko Kościoła i Matko nasza – Pokorna Pani!

Niechaj Chrystus, Twój Syn i nasz Pan, roztacza swoje panowanie nad naszą rodziną diecezjalną. Wyproś nam łaskę wiernego przy Nim trwania. Wspieraj nas na drodze naśladowania Chrystusa i kształtowania naszego życia przez słuchanie Jego słowa i trwanie w łasce uświęcającej, aby wzrastać nieustannie w wierze, nadziei i miłości, z pokorą służąc Bogu i braciom.

Tobie się dziś zawierzam, Tobie się oddaję w niewolę miłości, tak jak uczynił to Święty Jan Paweł II. Pragnę z pokorą oddawać się Chrystusowi, aby przez moją posługę On sam umacniał moje siostry i moich braci w wierze.

Wyjednaj nam tę łaskę, abyśmy zakorzenieni w Chrystusie stawali się budowniczymi pokoju w rodzinach, parafiach, Ojczyźnie i świecie. Niech łączy nas jeden Duch, jedna wiara i jedno serce. Niechaj nie gaśnie w nas pragnienie oddania naszych sił na służbę Twego Syna. Niechaj zawsze będzie w nas żywa gotowość odpowiedzi na zaproszenie, które kierujesz do nas: „Uczyńcie cokolwiek wam powie mój Syn”, aby to, czym jesteśmy i co posiadamy było narzędziem objawienia chwały Bożej i wznoszeniem Królestwa Bożego.

Matko Boża Pokorna, przyjmij łaskawie nasze zawierzenia i prośby. Bądź z nami w każdy czas, wspieraj i ratuj nas, Matko. Amen.

  Zawierzenie diecezji. Klaudia Cwołek /Foto Gość