Więcej bieli, mniej czerwieni

Kiedy na początku kwietnia 1989 r. dobiegały końca obrady przy Okrągłym Stole, wielu sceptycznie oceniało ich przebieg. Generalnie nie dawano wiary kolejnym obietnicom składanym przez rządzących, ale i z ostrożnością przyglądano się propozycjom opozycji. Dominowały apatia i zmęczenie trwającym już prawie dekadę kryzysem. Raczej bez entuzjazmu przyjęto wiadomość, że w podpisanym 5 kwietnia 1989 r. porozumieniu ustalono, iż zostaną przeprowadzone częściowo wolne wybory do Sejmu i całkowicie wolne do drugiej izby parlamentu – wskrzeszonego po trwającej pół wieku przerwie Senatu. W Sejmie 35 proc. mandatów mieli otrzymać zwycięzcy głosowania na zasadach demokratycznych, a w Senacie walka mogła toczyć się o całą pulę. Niebawem ruszyły przygotowania do wyborów, które wyzwoliły społeczny entuzjazm, stłumiony w poprzednich latach.