Poznaj neoprezbiterów
Przedstawiamy siedmiu nowych księży, którzy przyjęli święcenia kapłańskie. Kim są, skąd pochodzą i jak odpowiadali na pytania naszej ankiety?
Urodził się 3 sierpnia 1983 roku w Pyskowicach. Pochodzi z parafii Wszystkich Świętych w Sierotach. Ma siostrę (32 lata). Ukończył IX LO w Gliwicach; UJ i Instytut Neurobiologii im. Maxa-Plancka - biologia i doktorat z nauk przyrodniczych; WT UO i Uniwersytet Gregoriański - teologia. Przez wiele lat należał do Wspólnoty Bożego Ojcostwa. Sympatyzuje ze wspólnotą „Jesus–Caritas” i Ruchem Światło–Życie.
Temat pracy magisterskiej: Cielesno-duchowa struktura człowieka. Teologia w spotkaniu z neurofilozofią na przykładzie twórczości Hansa Ursa von Balthasara i Thomasa Fuchsa.
Parafia praktyki diakońskiej: Chrystusa Króla w Gliwicach.
Hasło z obrazka prymicyjnego:
Pan rzekł do mnie: „Ty jesteś moim Synem, Ja dziś zrodziłem Ciebie” (por. Ps 2, 7)
Moją ulubioną księgą lub/i postacią biblijną jest…. Ewangelia według św. Jana, ponieważ zachwyca pięknym poetyckim językiem, który „między słowami” wprowadza w tajemnicę. Czuć w niej, że pisał ją człowiek pełen wewnętrznych sprzeczności, które Jezus przemienił w piękną harmonię.
Ulubiony święty: Josemaria Escrivá (1902–1975). Ciągle do niego wracam i wiele mu zawdzięczam, w jakimś sensie to on mnie przeprowadził przez czas formacji seminaryjnej. Pozwolił mi dostrzec piękno i wartość powołania do życia świeckiego i bardzo zakorzenionego w codzienności, a to ważne dla księdza. Dzięki niemu uzyskałem jasność, że chcę być księdzem diecezjalnym.
Kapłaństwo jest dla mnie… dowodem wielkiego uniżenia się Boga, który oddaje się w ręce grzesznego i słabego człowieka. Jest czymś, co mnie przerasta.
Kościół jest dla mnie… miejscem, w którym czuję się bezpiecznie, jest jakimś solidnym fundamentem i środowiskiem, bez którego byłbym bardzo ubogi.
