W czasie tegorocznych wakacji chcemy odwiedzić miejsca w diecezji gliwickiej, którym patronują wyjątkowe w historii Kościoła kobiety. Wakacyjną podróż szlakiem wizerunków świętych dziewic rozpoczniemy od św. Katarzyny Aleksandryjskiej.
Patronuje ona aż siedmiu kościołom w diecezji gliwickiej. Najstarsze, średniowieczne rodowody mają świątynie parafialne św. Katarzyny w Toszku z 1456 r., św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Karchowicach z ok. 1500 r. i św. Katarzyny w Woźnikach z XV w. (rozbudowana w latach 1607–08). Prawdziwą perełką jest kościół filialny św. Katarzyny Aleksandryjskiej w Sierakowicach z 1675 r., ze wspaniałą dekoracją malarską wnętrza. Parafia św. Katarzyny Dziewicy i Męczennicy w Pawonkowie powstała już w 1550 r., ale kościół pochodzi z początku XIX w. W ubiegłym stuleciu opiece aleksandryjskiej męczennicy poleciły się jeszcze dwie parafie: św. Katarzyny w Tarnowskich Górach-Lasowicach (erygowana 28 maja 1957 r., kościół z 1984 r.) i Znalezienia Krzyża Świętego oraz św. Katarzyny w Rusinowicach (erygowana 2 stycznia 1985 r., kościół z 1982 r.). Obraz, witraż lub rzeźbę tej świętej można jednak spotkać niemal w każdej świątyni. Łatwo rozpoznamy ją po drewnianym kole – charakterystycznym atrybucie męczeństwa. Skąd wzięła się tak wielka jej popularność i kult?
To dla nas sygnał, że cenisz rzetelne dziennikarstwo jakościowe. Czytaj, oglądaj i słuchaj nas bez ograniczeń.