Janusz Steinhoff otrzymał tytuł honorowego obywatela Gliwic, gdzie stale mieszka.
Wręczenie tytułu odbyło się podczas gali z okazji 25-lecia samorządności. Odbyła się ona w Centrum Kultury Jazovia przy rynku.
Uzasadniając nominację, prezydent miasta Zygmunt Frankiewicz zaliczył Janusza Steinhoffa do grona mężów stanu.
– Wtedy, kiedy odwaga była w cenie, pan Janusz Steinhoff miał jej dość, aby przeciwstawić się złu, systemowi, który zniewalał Polskę, który nam wszystkim dolegał. Wtedy to nie były bardzo powszechne zachowania. Później, po odzyskaniu niepodległości i suwerenności, przystąpił do naprawy państwa w sposób bardzo aktywny, zdecydowany. Pełnił zaszczytne funkcje w państwie, ale to nie było tylko sprawowanie funkcji, ale kreowanie rzeczywistości w bardzo trudnych warunkach – mówił Zygmunt Frankiewicz. – Za każdym razem pan Janusz Steinhoff potrafi mnie zaskoczyć i to tak maksymalnie swoimi przemyśleniami, podejściem do problemu zawsze merytorycznym i twórczym.
– Jestem pod wielkim wrażeniem tego, co stało się w Polsce po 1989 roku. Muszę powiedzieć, że jestem zaszczycony faktem, że w tych zmianach uczestniczyłem. Uważam, że to jest jeden z najlepszych okresów w historii Polski – powiedział Janusz Steinhoff. Wśród dokonań wymienił: demokratyczny kraj, podwaliny pod rozwijającą się szybko gospodarkę rynkową, wstąpienie do NATO i UE oraz rozwój samorządu terytorialnego. – Wyzwoliliśmy energię i inicjatywę społeczności lokalnej. Polska niesamowicie się zmieniła. Oczywiście, nie zwalnia to z myślenia o przyszłości i koniecznych do przeprowadzenia w najbliższej przyszłości reform – podkreślił Janusz Steinhoff. Wiele ciepłych słów powiedział także o Gliwicach, które są zupełnie innym miastem niż 25 lat temu. Zwrócił uwagę, że wielu przedstawicieli Gliwic ma bardzo znaczące dokonania w różnych sferach, co dowodzi, że Gliwice liczą się coraz bardziej. Jest to miasto na skrzyżowaniu dwóch autostrad, który to układ komunikacyjny, w jego ocenie, przesądzi o sukcesach w dłuższej perspektywie czasowej.
Janusz Steinhoff urodził się 24 września 1946 roku w Gliwicach i tu mieszka nieprzerwanie do dziś. Nie opuścił miasta również w trakcie sprawowania funkcji rządowych. Ukończył studia na Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej, na tej uczelni uzyskał stopień naukowy doktora, był też jej pracownikiem naukowo-dydaktycznym. W 1980 roku zakładał NSZZ „Solidarność” na Politechnice Śląskiej, a w latach 1981-1989 prowadził działalność podziemną i opozycyjną. W trakcie obrad Okrągłego Stołu pełnił z ramienia „Solidarności” funkcję eksperta w zakresie górnictwa i ochrony środowiska.
Był posłem z list Komitetu Obywatelskiego, Partii Chrześcijańskich Demokratów i Akcji Wyborczej Solidarność. W latach 1990-1994 pełnił funkcję prezesa Wyższego Urzędu Górniczego. Od 31 października 1997 roku do 19 października 2001 roku był ministrem gospodarki w rządzie Jerzego Buzka, a od czerwca 2000 roku także wicepremierem. Jest współautorem rządowego programu „Reforma górnictwa węgla kamiennego w Polsce w latach 1998-2002”. Od 2002 roku jest przewodniczącym Rady Regionalnej Izby Gospodarczej w Katowicach. Autor wielu publikacji z zakresu ekonomii, górnictwa i energetyki. W 2005 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.