Pamięci deportowanych

  Dariusz Węgrzyn z katowickiego oddziału IPN, współautor książki Agnieszka Kliks-Pudlik /Foto Gość – Minęło tyle lat od zakończenia wojny. To jest najwyższy czas, by tych ludzi przywołać po imieniu. Nie na zasadzie danych statystycznych, ale po imieniu – podkreślił D. Węgrzyn, współautor publikacji. Lista osób zawiera ich daty urodzin, zawód, informacje, czy i kiedy wróciły do kraju lub – jeśli było to wiadome – jak i kiedy zmarły podczas internowania.

D. Węgrzyn dodał, że mało jest wydawanych książek o historiach „zwykłych ludzi, zwykłych cywilów”. – Ta książka jest o życiu zwykłych mieszkańców jednej z miejscowości na Górnym Śląsku – wyjaśnił, podając przykład żniw w 1945 roku, które musiały przeprowadzić kobiety i dzieci.

Historyk podziękował również współautorkom, które zebrały relacje o deportowanych, ks. proboszczowi Michałowi Wilnerowi za udzieloną pomoc i wsparcie w gromadzeniu danych oraz wszystkim osobom, które opowiedziały o swojej historii czy udostępniły zdjęcia lub rekwizyty na potrzeby publikacji.

Pierwsza relacja znajdująca się w książce to wspomnienia Ignacego Kowola, który przeżył deportację i pobyt w obozie pracy w ZSRR. „Na wrotach stodoły u Dylonga było obwieszczenie po niemiecku i rosyjsku, by pod groźbą kary śmierci zgłosić się do prac przyfrontowych. Było napisane, że należy zabrać prowiant na dwa tygodnie i ciepłe ubranie. Człowiek był młody i nie zdawał sobie sprawy z niebezpieczeństwa. Wyszedłem z domu 15 lutego 1945, a wróciłem 23 grudnia 1949 r.” – wspomniał I. Kowol.

Opisywał także podróż do ZSRR i pobyt w sowieckim obozie pracy. „Człowiek musi patrzeć do przodu, nie oglądać się do tyłu. W internirungu byłem cztery lata, dziesięć miesięcy, osiem dni i piętnaście godzin. Co się przeżyło, to się przeżyło, dzięki Bogu jeszcze żyję i amen” – zakończył I. Kowol.

1 marca o 16.00 w Willi „Caro” w Gliwicach odbędzie się spotkanie z autorami publikacji.

  W Ostropie uczczono pamięć Górnoślązaków deportowanych do ZSRR w 1945 r. Agnieszka Kliks-Pudlik /Foto Gość