Muzyczne „Totus Tuus”

Premiera muzycznego misterium „Totus Tuus” w wykonaniu Teatru „A” odbyła się 4 maja w kościele Wszystkich Świętych w Gliwicach. Spektakl opowiada o życiu św. Jana Pawła II, a przede wszystkim o jego czasach młodości. Sceny przedstawiają „Karolka chłopca, Karola ucznia, studenta i pracownika Solvay’u, Karola młodego Kapłana – dorastającego do Godności Krzyża” – jak można przeczytać w informatorze. Widzowie wspólnie z wykonawcami przeżyli śmierć matki Karola Wojtyły, jego czasy szkolne, święcenia kapłańskie w Krakowie czy rozpoczęcie wojny. Ważnym wydarzeniem był zamach na Jana Pawła II i cudowne ocalenie Papieża. – Jedna ręka strzelała, a druga, matczyna, chroniła – mówił aktor na scenie. Przedstawiono także spotkanie z Alim Agcą. W spektaklu wykorzystano cytaty z wypowiedzi Jana Pawła II, jak i wypowiedzi świadków, zapisane w wybranych książkach.

Cały spektakl opiera się na śpiewanych Godzinkach o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny, wykonanych w niecodzienny sposób. Teatr zaprosił do współpracy podhalański zespół „Regle” z Poronina. Zabrzmiały zatem prawdziwie góralskie śpiewy – wspomniane Godzinki, a także Gorzkie Żale i tradycyjne pieśni. – To, że coś z góralszczyzny będzie w spektaklu, narzucało się samo. Kiedy jednak pojechaliśmy posłuchać zespołu, wystarczyło, że zaśpiewali raz, a serce zaczęło bić szybciej – powiedział Leszek Styś. W misterium wykorzystano także nagranie fragmentów „Akatystu ku czci Bogurodzicy” w wykonaniu Chóru Wyższego Seminarium Duchownego w Elblągu. Na koniec artyści wspólnie wyśpiewali tradycyjną piosenkę „Góralu, czy ci nie żal”.

Przygotowania trwały siedem miesięcy. W tym czasie zbierano materiały, twórcy jeździli także po całym kraju – od Pomorza (Elbląg) aż na Podhale. Szukano również archiwalnych zdjęć i nagrań, które następnie wyświetlano w czasie misterium. Honorowy patronat nad całym przedsięwzięciem objął kard. Stanisław Dziwisz, metropolita krakowski.

– Od początku do końca spektakl działa na mnie w sposób niewytłumaczalny. Jest w nim coś większego, coś głębszego, czego ja do końca nie pojmuję – podsumował reżyser.