W ramach Dzieła Biblijnego w Tarnowskich Górach Opatowicach odbywają się spotkania, które prowadzi ks. dr Wacław Borek, biblista z Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.

Nasze wspólne czytanie Biblii ma swoisty rytm. Po warsztatach biblijnych, na których pracujemy z tekstem – wykorzystując tłumaczenie interlinearne Pisma Świętego – następuje teologiczno-duchowe omówienie tekstu w ramach kręgu biblijnego. To czas także na wspólną wymianę myśli, spostrzeżeń a także podzielenie się swoimi doświadczeniami odnośnie życia konkretnym tekstem biblijnym. Trzecim elementem naszych spotkań jest medytacja biblijna przed Najświętszym Sakramentem. Poniżej zostaną podane tylko niektóre zagadnienie z medytacji, jako propozycja do osobistej refleksji. 

1. Punkty do medytacji (Mdr 1–3)

¹ Umiłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemscy! Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca!

Jak podchodzę do pojęcia „sprawiedliwość Boża”? Pomocą we właściwym rozumieniu tego wyrażenia może być postawa św. Józefa, o którym ewangelista pisze: „Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie” (Mt 1,19). W świetle przepisów Prawa Mojżeszowego miał zachować się inaczej – miał wydać Maryję na ukamienowanie. Nie robiące tego, otrzymał pochwałę. Jezus wzywa nas zatem: „Bo powiadam wam: Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego” (Mt 5,20).

A o prostocie serca pisze św. Paweł: „Niewolnicy, ze czcią i bojaźnią w prostocie serca bądźcie posłuszni waszym doczesnym panom, jak Chrystusowi” (Ef 6,5).

² Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę, objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego.

Czy często wystawiam Boga na próbę, czy często Go kuszę? Już Psalmista opisywał tego typu zachowania: „Wystawiali Boga na próbę w swych sercach, żądając strawy dla swego pożądania” (Ps 78,18). Czy też na innym miejscu: „Nie zatwardzajcie serc waszych jak w Meriba, jak na pustyni w dniu Massa, gdzie Mnie wasi przodkowie wystawiali na próbę i doświadczali Mię, choć dzieło moje widzieli (Ps 95,9). Jak wygląda w moim życiu kuszenie Boga, czyli wystawianie Go na próbę. Czy tak jak kuszenie Jezusa na pustyni? Właściwej postawy dostarcza nam Abraham, który posłusznie ofiarowuje swojego syna w całkowitym zaufaniu. Hiob potrafił trwać przy swojej wierze pomimo przeciwności losu. A ja?

⁷ Albowiem Duch Pański wypełnia ziemię, Ten, który ogarnia wszystko, ma znajomość mowy.

Czy rozpoznaje wszechobecność Boga? Izajasz pisze: „I wołał jeden do drugiego: Święty, Święty, Święty jest Pan Zastępów. Cała ziemia pełna jest Jego chwały” (Iz 6,3). Ja też na każdej mszy św. śpiewam: święty, święty, święty, ale czy mam świadomość Bożej obecności? „Czy może się człowiek ukryć w zakamarkach, tak bym go nie widział? – wyrocznia Pana. Czy nie wypełniam nieba i ziemi?” (Jr 23,24). „Gdzież się oddalę przed Twoim duchem? Gdzie ucieknę od Twego oblicza? Gdy wstąpię do nieba, tam jesteś; jesteś przy mnie, gdy się w Szeolu położę” (Ps 139,7-8).

¹¹ Strzeżcie się więc próżnego szemrania, powściągajcie język od złej mowy: bo i skryte słowo nie jest bez następstwa, a usta kłamliwe zabijają duszę.

Swoistego rodzaju obszernym komentarzem są upomnienia napisane przez autora Listu Jakuba: „Jeśli kto nie grzeszy mową, jest mężem doskonałym, zdolnym utrzymać w ryzach także całe ciało. Jeżeli przeto zakładamy koniom wędzidła do pysków, by nam były posłuszne, to kierujemy całym ich ciałem. Oto nawet okrętom, choć tak są potężne i tak silnymi wichrami miotane, niepozorny ster nadaje taki kierunek, jak odpowiada woli sternika. Tak samo język, mimo że jest małym członkiem, ma powód do wielkich przechwałek. Oto mały ogień, a jak wielki las podpala. Tak i język jest ogniem, sferą nieprawości. Język jest wśród wszystkich naszych członków tym, co bezcześci całe ciało i sam trawiony ogniem piekielnym rozpala krąg życia”. (Jk 3,1b-6)

¹³ Bo śmierci Bóg nie uczynił i nie cieszy się ze zguby żyjących.

Tekst, który stanowi wyraźną aluzję do Księgi Rodzaju 2–3, powinien być przez nas medytowany zgodnie z tym co podpowiada nam św. Paweł: „Bo stworzenie z upragnieniem oczekuje objawienia się synów Bożych. Stworzenie bowiem zostało poddane marności – nie z własnej chęci, ale ze względu na Tego, który je poddał – w nadziei, że również i ono zostanie wyzwolone z niewoli zepsucia, by uczestniczyć w wolności i chwale dzieci Bożych. Wiemy przecież, że całe stworzenie aż dotąd jęczy i wzdycha w bólach rodzenia (Rz 8,19-22).

2. Zaproszenie

Jeśli interesuje Cię taka forma medytacji biblijnej przed Najświętszym Sakramentem, przyjdź na spotkanie Dzieła Biblijnego do parafii Matki Sprawiedliwości i Miłości Społecznej, Tarnowskie Góry, ul. Opatowicka 112 (Opatowice), 10 października o godz. 19.00, do kaplicy (wejście z boku kościoła od strony probostwa). Następne spotkanie 17 października.

Ze statutu Dzieła Biblijnego: „Celem Dzieła jest pogłębianie rozumienia Objawienia Bożego zgodnie z nauką Kościoła oraz formacja do duchowości i kultury biblijnej”. Więcej na stronie www.biblista.pl

W diecezji ukształtowało się swoistego rodzaju centrum promieniowania duchowością i kulturą biblijną. Ma ono swą siedzibę przy parafii w Opatowicach. Ks. dr Wacław Borek, który je prowadzi, jest biblistą i teologiem biblijnym (licencjat rzymski z nauk biblijnych otrzymał w Papieskim Instytucie Biblijnym w Rzymie i doktorat z teologii Biblijnej obronił na Uniwersytecie Gregoriańskim, również w Wiecznym Mieście).