Wnawiasach podano miejscowości, w których wspomniani patronują ulicom, placom, alejom lub rondom.

Ks. Paweł Pośpiech (Zabrze) Poseł dwóch parlamentów

Żył na przełomie XIX i XX wieku, kiedy Śląsk przeżywał „graniczną” zawieruchę. Jeszcze przed I wojną światową został posłem do Reichstagu. W niemieckim parlamencie bronił praw ludu śląskiego do posługiwania się polskim językiem. Do tego też namawiał Ślązaków podczas licznych służbowych wyjazdów po swym okręgu wyborczym. Po pierwszej wojnie światowej zasiadał w Sejmie RP. Nie mógł jednak pogodzić się z brakiem reakcji na składane przez niego wnioski w sprawie ekscesów niemieckich bojówek, które terroryzowały śląską ludność. Dlatego też zrezygnował z mandatu. Pisał do „Gazety Ludowej” i „Górnoślązaka”. Był jednym ze współzałożycieli Związku Śląskich Kół Śpiewaczych.

Ks. Edward Płonka (Tarnowskie Góry) Proboszcz w Strzybnicy

Przez 25 lat był proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa i Matki Boskiej Fatimskiej w Strzybnicy. W tej dzielnicy Tarnowskich Gór pracę rozpoczął w 1976 roku. Wcześniej swą duszpasterską posługę pełnił m.in. w parafii św. Marii Magdaleny w Chorzowie i parafii św. Jacka w Radoszowach. Co ciekawe, w innym śląskim mieście – Jastrzębiu-Zdroju patronem jednej z ulic jest także ks. Płonka. W tym przypadku upamiętniono jednak innego duchownego, ks. Emanuela Płonkę.

Ks. Stanisław Przyniczyński (Gliwice) Autor hymnu Śląska

Żył w XIX w. Pracował w parafii Wszystkich Świętych w Gliwicach. Był jednym z najbliższych współpracowników Karola Miarki. Pomagał w tworzeniu i wydawaniu „Katolika”. Napisał jedną z wersji hymnu Śląska. Jego pieśń śpiewano do melodii hymnu „Boże coś Polskę”: Znasz ty tę ziemię, co z swych kruszców słynie: Gdzie marny kruszec w obcych rękach płynie, Gdzie ludek w sercu swój klejnot ukrywa, By poń nie sięgła żadna ręka chciwa, Tam, gdzie w tej ziemi skarb jest nieprzebrany, Tam ma Ojczyzna, tam mój Śląsk kochany! (…)

o. Henryk Renk (Tarnowskie Góry) Misjonarz z Rept

Patronuje jednej z ulic w dzielnicy Tarnowskich Gór – Reptach Śląskich. Tam do dziś mieszka też jego rodzina. O. Henryk był misjonarzem, werbistą – pracował wśród ludności Nowej Gwinei w latach 1970–1996.