Ks. Karol Koziołek (Bytom, Zabrze)

Poseł sejmiku Po podziale Śląska w 1922 roku pozostał po jego zachodniej stronie, będąc proboszczem w Grabinie w powiecie prudnickim. Często krytykował kapłanów, włączających się w działania germanizacyjne. Przez cztery lata był posłem sejmiku rejencji opolskiej. Namawiał, by w wyborach swe głosy oddawać na Polaków. M.in. to sprawiło, że spotkał się z atakami nacjonalistów niemieckich. Za swoimi rodakami wstawiał się nawet u kanclerza Rzeszy, do którego wysłał memoriał o ciężkim życiu Polaków na Śląsku Opolskim.

O. Antoni Leszczyk (Bytom)

Oblat z Radzionkowa Niestety na jego temat niewiele zachowało się informacji. Pochodził z Radzionkowa. W tamtejszej parafii w 1933 roku odprawił też Mszę prymicyjną. Był oblatem. Zginął podczas II wojny światowej w obozie na Majdanku. Wcześniej aresztowano go w klasztorze na Świętym Krzyżu.

Ks. Michał Lewek (Tarnowskie Góry)

Zamkowy kapelan Polski działacz plebiscytowy, świetny organizator. Swą duszpasterską pracę rozpoczął w Pławniowicach, gdzie był kapelanem zamkowym u hrabiego Ballestrema. Następnie pracował w Chorzowie i Berlinie. W 1920 roku został kierownikiem wydziału kościelnego Polskiego Komisariatu Plebiscytowego w Bytomiu. Trzy lata później objął parafię św. Apostołów Piotra i Pawła w Tarnowskich Górach. Krótko po wybuchu wojny został uwięziony przez okupacyjne władze niemieckie. Ponownie proboszczem tarnogórskiej parafii został w 1945 roku. 11 lat później otrzymał godność infułata.

Ks. Józef Madeja (Zabrze)

Z Maciejowa do wojska To kolejna postać, która bardzo wyraźnie sprzeciwiała się niemieckiej władzy. Tuż przed wojną był duszpasterzem parafii w Zabrzu-Maciejowie. Mimo nacisków nie zrezygnował z odprawiania nabożeństw w języku polskim. Popadł w niełaskę i jeszcze przed wybuchem wojny musiał wyjechać do Katowic. Tam wstąpił do wojska i został kapelanem I Dywizji Grenadierów Polskich. Wojnę przetrwał w obozie w Austrii.