Zabytkowy kościół św. Michała w Żernicy, umieszczony na Szlaku Architektury Drewnianej, stoi na wzgórzu, skąd rozciąga się widok na całą okolicę. Jego budowę rozpoczęto w 1648, a zakończono w 1661 r. – z fundacji Andrzeja Emanuela, opata z Rud. Wtedy Żernica była własnością tamtejszych cystersów. Niezwykłym bogactwem tego kościoła są polichromie pokrywające prawie całą powierzchnię ścian i stropu. Odkryte dopiero w czasie remontu, który przeprowadzono tu w latach 1998–2008, przez długi czas ukryte były pod kilkoma warstwami farby. Malowidła składające się na tę Bibilię pauperum, czyli Biblię dla ubogich, pochodzą z czasów budowy świątyni. I przedstawiają sceny biblijne, symbolikę sakramentów i wizerunki świętych. W ołtarzu głównym, również XVII-wiecznym, jest obraz św. Michała, a po bokach figury śś. Piotra i Pawła. W prezbiterium po lewej stronie, ozdobionej najbogatszymi polichromiami, znajduje się ambona z 1671 roku. Chór oparty został z jednej strony na drewnianych, nietypowych, bo kręconych kolumnach. Na nim zawieszone są stacje Drogi Krzyżowej z XVIII wieku. Niestety, jest ich dziś tylko 13, jeden z obrazów został skradziony.